Author: Piet Kiekebos

Rit van het vliegveld naar het hotel Sofitel plaza

Onder de Links staat een site die Margot doorgaf: Thaise woorden.

The first three days off NXP factoring are behind. I have discussed with the IT staff how to we do approaching the migration. Some delay of the SAN switches. Maybe Friday do we have the shared storage connected to the ESX servers. 27 servers to P2V. Lot of NT4 domain-controllers and Windows2000 servers. This manufacturing is 24×7 open. To create minimum downtime I suggest installing some servers new in a virtual machine or use the cloning with sysprep. Today we have P2V with VMware Converter a Window2000 server with 3 disks containing about 12 Gb data. P2V time was 30 min. over a 100 Mb network. Including reconfiguration (no Insight tools, serial ports and other services). Cloning of these machine in about 20 min.

Next Wednesday the presentation to the IT manager and his customers. End of the week some low priority server are migrated.

The king covering the hole building, Vieuw from my window.

Right view

Taxi’s en barbeque tentjes. Elke 3 meter een sateetje prikken? Of toch een gefrituurde sprinkhaan.

De aanloop naar het vertrek was vreemd. Zondag morgen om 7 uur opstaan om uiteindelijk om 2.45 te vertrekken met China Airelines naar Bangkok. Voor mij was het de eerste vlucht naar Azië. Aan boord met zo’n 400 ander passagiers, die allen iets te zoeken hadden in het verre oosten. De helft was vakantieganger naar Thailand, de andere helft  voor werk of op doorreis naar Taipee in China. Vreemd was het om met een snelheid van 1050 km naar het oosten te vliegen op 10 km hoogte en daar rond 6 uur nederlandse tijd het in ongeveer 20 min donker te zien worden.

In het vliegtuig leek het al avond. Na de eerste rijstmaaltijd sloeg de man met de hamer toe. Helemaal kapot rond 8 uur. Toch geen tijd dat ik normaal voor apegapen lig. Af en toe wat dommelen en films kijken. Zo rond 00.30 werd ik wakker gemaakt door de stewardessen (zeer slanke strak in het “pak” zitten de dames met fantastische makeup en haarknotjes) met een ontbijt bestaande uit broodjes en omelet. Knal stoel omhoog en tafeltje plat. Mijn twee vakantie vierende reisgenoten naast me, waren uitermate behulpzaam om mij tot de realiteit terug te brengen.

Aankomst om 6.24 op Bangkok. Uitchecken bij de douane met een hoop stempels en vooral de retour ticket! Waar maak je dat nog mee. Rond zeven uur Bangkok tijd  (1.20 NL) stond ik in de aankomsthal van het vliegveld. Een woud van mensen met een bordje stond daar te wachten. Een vriendelijk Thai met mijn naam bleek mijn NXP chauffeur te zijn. Een collega naast hem deed verwoede pogingen om mij in te pikken, maar helaas. Mijn  koffers werden afgenomen door de chauffeur van NXP en achter hem aan kwam ik voor het eerst in de buitenlucht. Ik zeur thuis wel eens over het feit dat we niet voor de buitenlucht stoken, vergeet dat maat want dat doen ze hier al. Heet….., niet heet maar bloedheet. Mijn chauffeur haalt snel de auto. Ik denk gewoon instappen, maar nee… als een vorst. Koffers erin, deur open en achterinstappen. Je weet wel, stoel naar voren zodat je vooral niet krap zit. Vreemd links achterin met de chaufeur rechts voorin achter het stuur.

Wat zeuren wij nu over een betuwelijn. Hier wordt op 5 á 6 plaatsen tegelijk een metro verbinding aangelegd op ca. 10 meter hoogte van het nieuwe vliegveld naar de stad met ca. 10 milj. inwoners volgens mijn chauffeur. Moet in 2009 klaar zijn. Dat gaat wel lukken denk ik. Volgens de strepen vierbaansweg, maar blijkbaar volgens gebruik 5, racen we naar mijn hotel. Werkelijk op cm wordt er gereden en van rijstrook gewisseld. Bij ons zouden we middelvingers tekort komen. Hier gaat het allemaal soepel. Zo ver je kunt kijken allen maar betonnen wegen, viaducten en links en rechts skyscrapers. Af gewisseld met laagbouw, krotten en tempels. Standaard elk balkon met warmtewisselaar van de airco.

 Ik kijk al nergen meer van op, maar het hotel is groots, om de 5 meter iemand die je als vorst ontvangt. Niet helemaal als de echte koning, want in heb mezelf nog niet als poster op zeg het nationale Nederlanden gebouw in Rotterdam zien staan. Hier wel. Vanuit mijn kamer kijk ik zo tegen de king aan. De hele stad hangt vol van IMAX grote reklames van de king.

Na een korte opfrisbeurt in het hotel had ik mijn chauffeur om 10 uur weer naar het hotel laten komen. Op weg naar NXP. Vanaf de dubbele snelweg (dubbeldeks) zag ik de `plant`van NXP liggen. Via allerlei binnendoor wegen kwamen we bij de fabriek, waar de chips (wafers) uit Nijmegen in een jasje worden geplaatst. Hier wordt de chip op een voetje gezet met de verbindingen van gouddraad. Wij denken in Nederland wat neer te zetten, maar hier doen ze dat ook. Alsof je wordt afgezet voor een luxe hotel. Compleet met tempelachtig baldakein.

Voorstellen aan de mensen waar ik het virtualisatie project ga doen en gaan. Wennen aan de stoelen doe ik nog steeds niet. Ongeveer 30 cm te laag en niet hoger te krijgen zonder een kussen op de zitting te leggen. Je moet je voorstellen, een kantoor met van die hokjes met schermen van 1.80, waar de thaise mensen niet overheen kunnen kijken , maar jij wel. 

Iedereen is even slank en zijn niet zo jong als jij ze inschat. De secretaresse Renu blijkt ronde te vijftig te zijn, terwijl ik haar toch schatte rond de dertig. Het zal de glimlach zijn die iedere Thai hier heeft. Je kunt niets fout doen. Of wel, maar ze laten het niet merken. Alleen vrolijk knikken en lachen.

De techniek is al op weg, maar daar later meer over. Een virtual infrastrukture heeft z´n voordelen. Ook hier worden de mensen blij.

De avond heb ik met een jetlag doorgebracht. Vroeg naar bed. 8.00 uur weer opgehaald met een busje (met airco) van NXP. Vervoer van en naar hotel Sovitel Plaza is geregeld. Vanavond 20/6 voor het eerst even de omgeving van het hotel bekeken. Via de tweede etage loop je zo via winkeltjes en door een parkeergarage naar een shoppingmall. Ken je Lafajettte in Parijs: zoiets x 2. kompleet met bioscoop op de 5 de etage. Dat ga ik later wel eens doen. HD tv´s in overvloed.

Samen met een collega van NXP ben ik even een rondje gaan lopen om het hotel. Dwars door de kraampjes met gele shirtjes ter ere van de koning en vele, vele barbeque kraampjes met sate en ander vaag spul, kwamen we weer in het hotel terug. Niet zonder eerst met gevaar voor eigen leven een zebra over te lopen. Jan zei me vooral niet naar de chauffeurs te kijken, maar gewoon over te steken. Als ze zien dat je oplet, rijden ze gewoon door.

Even een bakje koffie in de lounge. Krijgen we toch nog live muziek, van twee zangeressen gehuld in een pantervelletje, en een soort karaoke avond. Je kom natuurlijk gewoon een verzoeknummer doorgeven. Een aantal songbooks stonden op de muziekstandaard. Hoewel een zeer net hotel zaten er toch een aantal zakenlieden aan tafeltjes internationaal business te doen, zoals je het wel ziet in vage chineese films. Deze hadden natuurlijk de meeste verzoeknummers. Toch nog een leuke avond. Bier wordt vanzelf bijgeschonken, en een free beer vanwege het happy hour wordt je net als je weg wil gaan aangeboden.

Morgen iets meer over de techniek. Tot ziens.

Hadewey kwam al een leuke link tegen die ik jullie niet wil onthouden:

http://www.thailandvoorbeginners.nl/thailandvoorbege.html?1181743631575#zien