Virtualization and gadgets by Piet Kiekebos
Today we migrated a critical server to the new VI3 environment. This server was located on a ESX 2.5 standalone server. I have migrated this server using VMconverter. It takes only 30 min. to migrate live. Reinstall the network-settings takes another 10 min. After checking the new server, we disconnect original server from network and connect new server to public network. This is the first server with heavy workload. Now our VI3 can do something!
Big step in Asia.
Some P2V actions need more time than expected. Start-up problems by changed HD from IDE to SCSI. Problems with booting the VM. The UltimateP2V disc based on BartsPe has some nice features. Plugin the drivers. Start and run. When yoe have not much time to migrate like me, you must find out diverend way’s to migrate. I use VMware Converter, UltimateP2V (Mike Laverick), Cold bootCD from VMware and Leostream P2V.
Over a 100 Mb network a migration off 10 Gb takes about 30 min. When migrate a Windows2000 server, you need another 15 min to configure the network and reboots. P2V action creates a big disc with more partitions.Wen you have more time, split and copy these partitions to separate discs. I use BootIt. Works really fast.
Today 3 servers are migrated to VI3. One developmentserver must be roll-backed: PDA simulation software doesn’t work well. Connection to serial port not working. (I don’t will use it anyway, because Vmotion (and DRS) is useless).
Some P2V tips:
Promoten van eeen cybershot telefoon van Sony doe je wel met een mooie display natuurlijk.
Zoals je zie is tot nu toe VMware eigenlijk het meest zaaie onderdeel van het werk. Deze demo in het super de luxe centralWorld was maar een kleine greep uit het enorme aanbod van high tech spullen. Je kunt het niet bedenken, of hier staat het. HD schermen tot de grootste maat. Spul wat ze bij de Mediamarkt nog niet kennen in elk geval.
Als we wat moois hebben in Nederland, staan we natuurlijk wel op de juiste locatie (achter de state tower) . Ik vraag me alleen af waar je met dit moois het gas kunt opentrekken in Thailand.
De netwerkaansluitingen zijn van groot belang bij een virtuele infrastructuur. Hier liep ik tegenaan tijdens mijn omzwervingen in Bangkok.
Ik zou denken een UPS is ook noodzakelijk.
Zaterdag heb ik met Andre en Tanin onze chauffeur een bezoek aan de Thai-Birma spoorlijn gebracht. Deze spoorlijn is in de tweede wereld oorlog door de Japanse bezetters aangelegd met de gevangenen. Deze PoW (prisoners of War) waren voornamelijk Australische, Britse, Nederlandse, Birmese, Maleisische en Javaanse gevangenen.
Van de totaal 254.711 PoW zijn er door ziekte of uitputting 99.044 omgekomen. Vandaar de spoorlijn des doods. Elke biels telt minstens een dode. Er zijn 2782 Nederlanders bezweken, maar de meeste verliezen waren aan de Maleisische en Birmese kant. ca. 87.000 doden. Een spoorlijn die dwars door Thailand en Birma moest zorgen voor de bevoorrading van de Japanse troepen en verplaatsingen (later de evacuatie). Met hand gegraven doorgangen (Hellfire pass) en bruggen bouwen over ravijnen. De rantsoenen waren maar de helft van wat je zou moeten hebben voor dit zware werk. Wonden door schrammen van vlijmscherpe bamboe doornen, werden grote wonden door het klimaat en omstandigheden. Vooral in de laatste jaar van de bouw in het regenseizoen bezweken velen. De bouw werd in 1942 gestart met de krijgsgevangen. (De slag bij Midway had de bevoorrading met schepen naar Birma een ernstige slag toegebracht) De lijn moest versneld klaar worden gemaakt. In 1945 werden de meeste bruggen gebombardeerd, de Bridge on the river Kwai op 13 februari 1945. Werd toen weer snel gerepareerd, maar in juni weer opgeblazen. De verbinding wer toen hoofdzakelijk voor de terug tocht van de Japanners gebruikt na de bervlizen in Birma. Verliezen in materieel tijdens het gebruik werd ook veroorzaakt door het koppelen van verschillen materieel. De koppelingen van Japanse en Maleisische wagons zaten op verschillende hoogte. Het kwam voor, dat als een wagon met lage koppelingen tussen wagons met hoge koppelingen zat, deze dan in een bocht uit de rails werd getild en de trein ontspoorde.
Het Wampoo viaduct langs de Kwai is nu nog steeds ingebruik. Hier rij ik er overheen. Het traject in 1957 weer in gebruik genomen. (meer foto’s in het album)
This week was to build and test the production VI3. Change requests for migration and planning the migrations are taken. So busy week. Some troubles to solve: New 1 Gb switch must be arranged as temporary switch before we can host production machines. Thursday: VMotion of 5 running VM’s including the Virtual Center server are be done by our project-leader Anchalee. Easy to take one ESX server in maintenance and see the running VM’s migrated to the second ESX host. Without downtime! Nice to see the console connected to the migrated Virtual Centerserver is also running.
The first production critical P2V (physical to virtual) migrations are planned for Monday. A Windows NT4 BDC and PDC with impact on IBIS.
Virtualization has impact on how to manage the servers. There are no physical servers, so in case of an emergency where to find the server? You cannot reboot the server in the old fashioned way. So before we go to production, some managing documents are written for the supportgroup. The where a lot off considerations about uptime. After we discussed the physical switches mussed be also redundant and connected to the UPS (Virtualization doesn’t change Any physical issues) we are ready for migrate.
The most servers are Windows 2000. With VMconverter we can do the migration on live running machines. Downtime is a big issue in 24×7 factories. A lot of servers are need for production processes. So we want no change before this weekend, even it is a BDC.